1- ديابت نوع 1
2- ديابت نوع 2
3- ديابت حاملگي
4- ديابت همراه با بيماريهاي ديگر
1- ديابت نوع یک
در دیابت نوع 1 كه 15- 10درصد كل موارد دیابت را تشكیل میدهد، تولید انسولین از پانكراس به علت از بین رفتن سلولهای سازندهی انسولین، متوقف میشود. به همین دلیل افراد مبتلابه این نوع دیابت باید از بدو تشخیص، انسولین موردنیاز بدن را بهصورت تزریقات روزانه تأمین كنند. به همین دلیل به آن "دیابت وابسته به انسولین" نیز میگویند.
دیابت نوع 1 اغلب در سنین زیر 30 سال به وجود میآید، لذا به آن "دیابت جوانی" نیز می گویند.
تاكنون علت دقيق بروز اين نوع ديابت مشخص نگرديده است ولي متخصصان معتقدند كه عوامل زير ميتواند به بروز ديابت نوع 1 منجر شود:
1- داشتن زمينه ابتلا به ديابت
2- ويروسهايي كه ميتوانند به پانكراس صدمه برسانند.
3- وجود اختلال در سيستم دفاعي بدن كه سبب از بين رفتن سلولهاي تولیدکننده انسولين در لوزالمعده ميشود.
علائم ديابت نوع 1 عبارتاند از:
- تشنگي فراوان
- خستگي
- گرسنگي شديد
- تكرر ادرار
- كاهش وزن بدن
- بيحوصلگي
2-ديابت نوع دو
اين نوع ديابت، مهمترين نوع و ((ديابت بزرگسالی)) معروف است. حدود 90% ديابتيها دچار اين نوع ديابت هستند. در بدن اين افراد، ابتدا انسولين بهاندازه كافي ترشح ميشود اما به عللي، مؤثر واقع نميشود. اصولاً اختلال در پاسخ هورموني و مقاومت به انسولين عامل اصلي ايجاد ((هايپرگليسمي)) يا ((افزايش قند خون)) است.
معمولاً افراد زير ممكن است به ديابت نوع 2 مبتلا شوند:
- افراد بالاي 30 سال
- افرادي كه استعداد چاقي دارند.
- افرادي كه در خانواده درجه اول آنان ديابتي وجود دارد يا استعداد ابتلا به ديابت دارند.
- برخي خانمهاي باردار
- افرادي كه داراي فشارخون بالا هستند.
- افرادي كه از ميزان بالاي چربي خون برخوردارند.
در بسياري از افراد، علائم ديابت نوع 2 چندان مشهود نيست و يا اینکه بروز و پيشروي آن بسيار كند است و به همين دليل تشخيص اين نوع ديابت غالباً دیرهنگام صورت ميگيرد و متأسفانه اغلب اين ديابتيها زماني به پزشك مراجعه ميكنند كه بسياري از ايشان دچار يكي از عوارض ديابت شدهاند.
مهمترين علائم ديابت نوع دو عبارتاند از:
1- تشنگي فراوان
2- تكرر ادرار
3- عصبي و بيحوصله بودن
4- اختلال در بينايي
5- بيحسي و يا مورمور شدن انگشتان
6- ايجاد زخم و دير بهبود يافتن زخمها
ديابت نوع 2 اكثراً در ارتباط با درمان يك بيماري ديگر و يا هنگام يك آزمايش تصادفي تشخيص داده ميشود.
3-ديابت حاملگي
حدود 3 تا 5 درصد خانمهاي باردار، بهخصوص در اواخر دوران حاملگي، به ديابت مبتلا ميشوند. خانمهاي بارداري كه استعداد ابتلا به ديابت در ايشان وجود دارد داراري عوامل خطرزاي بسياري هستند كه احتمال ديابت حاملگي در ايشان شايعتر ميشود. اگرچه بعد از زايمان و به دنيا آمدن نوزاد، ديابت از بين ميرود اما ممكن است در بارداري بعدي، مجدداً ظاهر گردد.
این نوع دیابت معمولاً گذراست و بعد از اتمام حاملگی بهبود مییابد. خانمهای مبتلابه دیابت حاملگی بعداً در معرض خطر ابتلا به دیابت نوع 2 هستند.
4-ديابت همراه با بيماريهاي ديگر
در برخي افراد مبتلابه بعضي از بيماريها (بهعنوانمثال،: تالاسمي، بيماريهاي لوزالمعده، بيماريهاي غدد درونريز و ...) ديابت نيز بروز ميكند.
مشاهده مطالب زیر به شما پیشنهاد می شود
نظرات درمان شدگان بیماران مبتلا به دیابت
درمان دیابت با آب یونیزه قلیایی